It’ll be a good day

อาจจะไม่ค่อยชัดสักเท่าไรนะครับ ขออภัยเนื่องจากกล้องเสียเลยใช้กล้องสำรองเพื่อให้ทันส่งงาน…หุ หุ

วันนี้ผมจะมานำเสนอหนังสั้นที่ดูแล้วรับรองว่าอมยิ้มตามแน่นอนและก็เป็นฝีมือของเพื่อน ๆ และตัวผมเองด้วยกับชื่อภาษาอังกฤษที่ผมแปลไม่ออกด้วย (เพื่อนคิดชื่อให้) มันชื่อว่า “It’ll be a good day” ประมาณว่าวันดี ๆ สักอย่างนี้แหละหนังสั้นตัวนี้ผมทำมาเป็นอันที่สองแล้วเนื่องจากหนังสั้นชิ้นแรกทำเสร็จเรียบร้ิอยแล้วสบายใจนึกว่าหมดภาระแต่ที่ไหนได้เพื่อนมันยอกว่าไวรัสกินทั้งโฟลเดอร์ (แทบร้องเดินขาลากไวรัสกินซะงั้น) ก็ต้องนัดกันมาถ่ายใหม่อีกเฮ้อ…เซ็งกันไปพอนัดกันมาแล้วก็มานั่งคิดเนื้อเรื่องกันได้ความว่ามีนักเรียนอยู่คนนึงเดินเล่นในโรงเรียนไปเรื่อย ๆ สบายอารมณ์แล้วเผอิญเดินไปตรงที่กำลังมีนักเรียนอีกคนกำลังเล่นบอลอยู่ (ผมเอง) เค้าก็ไม่ได้สนใจอะไรเดินผ่านไปปกติรรมดาแต่ไมรู้จะบังเอิญอะไรอีกเด็กอีกคนนึกสนุกยังไงขึ้นมาเตะบอลอัดต้นไม้แล้วเผอิญอีกว่าดันกระเด้งมาอัดนักเรียนคนแรกพอดีเลย เขาจึงเซ็ง…และเบื่อหน่ายจึงเดินออกนอกโรงเรียนหวังจะเดินแก้เซ็งแต่ก็ไปเห็นป้าย วัดอรุณราชวราราม เลยลองเดินเข้าไปหวังจะแก้เซ็งโดนการทำบุญแต่ก็ได้เจอกับเพื่อนอีกคนหนึ่งพอดีใต้ต้นไม้จึงได้ชวนกันคุยและทำบุญไปด้วยเลย การทำบุญครั้งนี้ทำให้เขาใจเย็นขึ้นและรู้จักปลงในชีวิตทุกสิ่งต้องเป็นไปตามกรรมและยิ่งเจอหนังสือธรรมมะที่วางแจกไว้และนำมาอ่านทำให้เขายิ่งมีจิตใตที่ดีขึ้น พอเขาเข้าใจทุกสิ่งแล้วเขาก็ได้กลับไปโรงเรียนอีกและได้เจอกับนักเรียนที่เตะบอลตอนแรก (ไม่รู้เตะบอลทั้งวันเลยหรือไง 555 แอบฮาตัวเอง ) แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรอีกแต่แล้วนักเรียนที่เตะบอลคนนั้นก็เอามือมาเตะไหล่เขาและทำท่าทางแสดงการขอโทษและจับมือกันเขาจึงยกโทษให้และเป็นเพื่อนกันต่อไป…จบ ซึ้งไหมล่ะ???

ถ่ายแบบ-ชุดพละ

ชุดพละ

6 รูป

โดดเดี่ยวเดียวดายอาจารย์ไม่เห็นกดซะหน่อย ฮ่า ฮ่าพนักงานคนใหม่เปรี้ยง ! ถีบกระเด็นไปเลยถ่ายเร็ว ๆ เดี๋ยวอาจารย์เห็นโจรมุมตึกส่องอยู่นาน ระวังเอาไว้ !

แสดงความคิดเห็นได้นะครับติชมได้พอประมาณ

จบการนำเสนอการถ่ายแบบแล้วคร้าบ…

ถ่ายแบบ-ชุดนักเรียน

ถ่ายแบบ-ไปรเวท

ขอกล่าวสวัสดีผู้มาเยี่ยมชมบล็อกที่กำลังอ่านกันทุกท่านนะครับ… 😀 ผมจะมาเล่าประสบการณ์การ Review การถ่ายแบบให้ทุกท่านได้รับฟังกันนะครับ อาจารย์ได้สั่งงานให้ทุกคนไปถ่ายรูปมาให้ดูดีโดยมีเทคนิคว่าอย่าจัดตัวเองให้อยู่ตรงกลางเพราะจะทำให้ดูแล้วไม่ดี ถ่ายชุดนักเรียน 6 รูป,ชุดพละ 6 รูป,ชุดไปรเวท 2 ชุดชุดละ 4 รูปแล้วสามารถนำไปตกแต่งใน Photoshop ได้เช่นลบสิว ริ้วรอยต่าง ๆ  ปรับสว่าง ปรับมืด ฯลฯ แต่ต้องถ่ายเดี่ยวทำท่าให้ดูดีเต็มตัวหรือครึ่งตัวก็ได้สามารถนำแบบมาจากนิตยสารชื่อดังได้ควรจะถ่ายมาเยอะ ๆ เพราะจะได้เลือกรุปที่ดูดีที่สุดผมเลยถ่ายเซ็ทละ 10 รูปแล้วนำมาเลือกรูปที่คิดว่าดูดีที่สุด อุปสรรคในการทำงานคือการจะถ่ายสถานที่ไหนต้องจัดอยู่นานพอสมควรเช่นจะถ่ายในห้องเรียนก็ต้องเสียเวลาจัดโต๊ะสักเล็กน้อยทำให้โดนอาจารย์ ภารโรง ยามและผู้ดูแลโรงเรียนถามและว่าเอาหาว่ามาทำอะไรเอะอะโครมครามก็ต้องทำใจกันไป งานนี้ผมก็ไม่ค่อยอยากจะทำสักเท่าไรนักเพราะการบ้านปกติก็เยอะอยู่แล้วแต่ก็เพื่อคะแนนก็เลยต้องทำ วันศุกร์ผมเลยวางแผนว่าจะให้เพื่อนถ่ายให้วันเสาร์เลยเตรียมชุดทั้งหมดที่จะถ่ายไปหลังจากเรียนพิเศษแถวโรงเรียนเสร็จแต่พอจะมาถ่ายเพื่อนกลับบอกว่าติดเรียนเหมือนกันเลยต้องให้เพื่อนอีกคนถ่ายโชคดีที่เขายังไม่กลับบ้านและสามารถกลับเย็นได้ด้วยโชคดีไปที่สำคัญแถมยังถ่ายรูปเก่งซะด้วยจะเห็นเขาถ่ายรูปนำมาตัดต่อแกล้งเพื่อนได้บ่อย ๆ (ต้องขอขอบคุณเขามากที่ทำให้งานของผมสำเร็จไปได้ด้วยดี) โดยปกติแล้วผมเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบถ่ายรูปสักเท่าไรนักยกเว้นโดนบังคับจริง ๆ  แถมยังเก๊กท่าไม่เก่งซะด้วยผลที่ได้ออกมาเลยเป็นดังข้างล่างนี้ ถ้าไม่พอใจหรือมีข้อเสียอย่างไรก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับอาจารย์…

ชุดไปรเวท 1

4 รูป

เกาะซะหน่อย ฮ่า ฮ่าอ่านนารูโตะอยู่…โหดหน่อย หรือจะเอา!อารมณ์ศิลปิน

ไปรเวท 2

4 รูป

เบื่อจัง – –ง่วงอ่ะ ขอหลับก่อนสบาย ๆ 😀เฮ้อ!ทำใจดีกว่า

แสดงความคิดเห็นได้นะครับติชมได้พอประมาณ

เตรียมตัวพบกับชุดต่อไปชุดนักเรียน…

วิชาศิลปะ

ศิลปะตามความคิดของผมหมายถึงสิ่งที่สื่อออกมาจากจิตใจโดยถ่ายทอดผ่านสิ่งต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นภาพหรือเสียง , ความจำเ้ป็นในการศึกษาวิชาศิลปะตามความคิดของผมคิดว่า ศิลปะนั้นเป็นสิ่งที่อยู่รอบตัวเรา มีผลต่อการดำเนินชีวิตของเรา ถ้าเราได้เรียนศิลปะแล้วจะทำให้เข้าใจสิ่งเหล่านี้มากขึ้น เพื่อนำไปปรับใช้ในชีวิตประจำวัน

ผลงานชิ้นที่ 1 งานชิ้นนี้อาจารย์บอกให้วาดรูปอะไรก็ได้อยากวาดอะไรก็วาดไม่ต้องไปเครียด ผมก็เลยนิดถึงฟุตบอลกีฬาที่ชอบและนึกถึงทีมที่ชอบด้วยเช่นกันคือ Chelsea ผมก็เลยวาดไปตามจินตนาการเลย คนซ้ายสุดคือ John Terry คนตรงกลางผมจินตนาการให้เป็น Didier Drogba ถึงจะไม่มีความเหมือนเลยก็เถอะแต่ทุกคนที่ผมวาดจะมีเบอร์ปักอยู่ทุกคนตามหลักของจริง (John Terryเบอร์ 26 Didier Drogba เบอร์ 11 Frank Lamaprd เบอร์ 8 ) คนขวาสุดผมจินตนาการวาดให้เป็น Frank Lampard ถึงจะไม่ค่อยเหมือนอีกก็เถอะเพราะผมวาดรูปไม่เก่ง แต่สุดท้ายด้วยความพยายามและระบายสีได้เนียนดีครูจึงให้ 5/5 สุดยอดไปเลย (ภูมิใจมากเต็มครั้งแรกของวิชาศิลปะ)

ถ่ายกระดานเอาไว้จะได้รู้ว่าวรรณะสีร้อนและวรรณณะสีเย็นมีอะไรบ้างจะได้นำมาทำงานชิ้นที่ 2 ได้

ตัวอย่างผลงานวรรณะสีเย็นที่อาจารย์นำมาให้ดู (ปริ้นมาจากคอม)

ตัวอย่างผลงานวรรณะสีเร้อนที่อาจารย์นำมาให้ดู (ปริ้นมาจากคอมอีกแหละ)

ผลงานชิ้นที่ 2 งานนี้อาจารย์ให้เลือกทำระหว่างวรรณะสีร้อนกับวรรณณะสีเย็นผมเลือกวรรณะสีร้อนเพราะดูโดดเด่นกว่าสีแสบตากว่า ขั้นแรกต้องวาดสี่เหลี่ยมขนาดเล็กขนาดน้อยและขนาดใหญ่ให้ทั่วทั้งแผ่นและทำให้ซ้อนกันอย่างลงตัว อาจารยแนะนำว่าสี่เหลี่ยมถ้ายิ่งถี่มากก็จะยิ่งสวยมากแต่ส่วนใหญ่ทำไม่ค่อยถี่กันเพราะว่าระบายง่ายกว่าและไม่ค่อยงง งานนี้ผมดูตอนแรกเหมือนจะง่ายเพราะว่าแค่ระบายสีเป็นช่อง ๆ เองแต่พอมาระบายจริง ๆ แรก ๆ ก็ง่ายอยู่หลอกแต่พอระบายไปนาน ๆ สียิ่งเยอะขึ้น ๆ งงเลยตาลายด้วยระบายผิดไปตั้งหลายที่ต้องใช้ยางลบลบกันวุ่นเลยทีเดียว แต่สุดท้ายอาศัยความเนียนและความพยายามเหมือนเดิมได้ 5/5 อีกแล้วดีใจเป็นสองเท่า (ชักจะรักวิชาศิลปะขึ้นมาแล้วสิ…ฮ่า ฮ่า)

ภาพดอกบัวที่อาจารย์ไปอัดแล้วนำมาขายแผ่นล่ะ 3 บาท

ผลงานชิ้นที่ 3 งานนี้อาจารย์ให้ดูแบบดอกบัวที่อาจารย์มีให้แล้้วฉายขึ้นจอแล้ววาดตาม (แต่ภายหลังอาจารย์ไปอัดลงแผ่นแล้วนำมาขายแผ่นละ 3 บาท) หรือไม่ก็ใช้กระดาษลอกลายที่อารย์แจกอีกอัน อาจารย์บอกว่าถ้าใครมีฝีมือก็วาดสดเอาเองเลยถ้ายังไม่มั่นใจหรือกลัวเละก็ลอกลายตามแผ่นที่อาจารย์แจกไปก็ได้เพราะพื้นฐานแต่ล่ะคนเรียนมาไม่เหมือนกัน ผมเลือกใช้กระดาษลอกลายเพราะว่าผมวาดรูปไม่เก่งพอลอกลายเสร็จลายที่ออกมาไม่เห็นเหมือนกับของจริงเอาซะเลยต้องมานั่งลบใหม่อีกเสียเวลานั่งแก้เส้นอยู่ตั้งนานเชียว พอถึงตอนระบายสีอาจารย์ก็สอนระบายกลีบดอกบัวก่อนใช้สีชมพู สีม่วงอ่อน สีเนื้อ สีขาว ระบายกว่าจะระบายครบทุกกลีบแทบร้องอ่ะ อาจารย์บอกว่าถ้าใครยังไม่มั่นใจก็มาหาอาจารย์ตอนเลิกเรียนวันนั้นผมจึงไปรอให้อาจารย์จนสอนเสร็จและก็คุ้มเลยเพราะได้เทคนิคคือเห็นสีิอะไรก็ให้ระบายไำปตามนั้นและระบายไปตามทางเดียวกันถ้าระบายคนละทางภาพมันก็จะมั่ว (สำคัญมาก) ส่วนพื้นหลังอาจารย์บอกว่าถ้าใครมีฝีมือสามารถระบายได้เหมือนแบบก็ระบายถ้าระบายไม่ได้ก็ระบายทึบ ๆ เข้ม ๆ ไปเลยก็ได้ งานชิ้นนี้ยังไม่รู้คะแนนเลยเพราะเพิ่งส่งวันที่เขียนReviewนี้แต่ผมภาวนาขอให้ได้ 5/5 เหมือนเดิม…หุ หุ

สุดท้ายนี้ขอกล่าวขอบคุณอาจารย์ณัฐพล ขัดวิญญาที่ให้ความรู้ผมและหากมีข้อผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยน่ะครับ…

พูดลำบากไหม-มะลิ

งานMVชิ้นที่สองมันมาอีกแล้วงานที่ผมไม่ค่อยจะชอบเอาซะเลย งานนี้อาจารย์จัดให้จริง ๆ เป็นคนเลือกเพลงให้อาจารย์บอกว่าเพลงนี้ได้รับการคัดเลือกมาจากนักเรียนกลุ่มนึงรับรองว่าดังทุกเพลง อาจารย์ใช้การจับสลากสุ่มเอาในห้องซึ่งผมก็ไม่ได้เป็นคนจับน่ะครับเพื่อนของผมมันจับ ไปถามเพื่อนบอกว่าได้เพลง พูดลำบากไหม ของวง มะลิ พอได้ยิงชื่อเพลงกับวงเท่านั้นล่ะเหงื่อแทบแตกเลยตั้งแต่ฟังเพลงมายังไม่เคยได้ยินชื่อเพลงนี้เลยไหนอาจารย์บอกว่าดังทุกเพลงล่ะ โอ้ว ! เครียดซะยิ่งกว่างานที่ 1 อีกแถมต้องเปลี่ยนกลุ่มด้วยห้ามมีคนในกลุ่มเดิมซ้ำกับกลุ่มใหม่แปลว่าทุกกลุ่มจะต้องคละกันหมดเลย ซึ่งตอนนั้นผมก็็กระดูกหักอยู่ด้วยใส่เฝือกอยู่ไม่รู้จะเอายังไงดีไปถ่ายที่อื่นมันก็ลำบากน่ะ ก็เลยตกลงกับเพื่อนว่าให้ผมถ่ายมันที่โรงเรียนนี่แหละและมีอยู่ฉากเดียวด้วยตอนท่อนฮุคแถวยังนั่งร้องอีกด้วยเพราะสะดวกที่สุดแล้ว เดี๋ยวที่เหลือเพื่อนมันจะจัดการเอง งานชิ้นนี้ผมไม่ค่อยมีส่วนร่วมมากนักต้องยอมรับเลยเพราะว่าใช้ไม้เดินแค่เดินยังลำบากเลยจะให้ไปถ่ายMVยังไงเซ็งจริง ๆ ต้องขอบคุรเพื่อน ๆ ในกลุ่มผมมากที่เข้าใจว่ามันเป็นอุบัติเหตุเลยช่วยอะไรไม่ได้มากนัก ถ้าอยากเห็นสภาพผมตอนใส่เฝือกก็เชิญดูได้เลยที่ตอนท้าย ๆ จะมีฉากหลุดผมอยู่จะได้เป็นอุทาหรณ์ว่าอย่าประมาทจะได้ไม่เป็นแบบผม…

ขอขอบคุณ youtube และวงมะลิ

อ๊อด อ๊อด-The Richman Toy

อาจารย์ให้ไปหาเพลงมา 10 เพลงแล้วอาจารย์จะเลือกให้ว่าทำเพลงไหน กลุ่มผมโดนเลือกทำเพลง อ๊อด อ๊อด ของวง Richman Toy เครียดเลยเพราะว่าเพลงนี้มันเป็นเพลงสนุก ๆ จับเรื่องราวของเพลงนี้ไม่ถูก และก็คิดไม่ออกอีกด้วยว่าจะทำมาในแนวไหนดี อายก็อายไม่อยากจะทำเลยงานนี้แต่เพื่อคะแนนมันก็จำป็น สุดท้ายท้ายสุดไปบ้านเพื่อนคนนึงเค้าทำ MV กันเสร็จแล้วจึงได้ไอเดียในการถ่ายมาเลยจะถ่ายแถวบ้านเพื่อนเค้าเลย ถ่ายไปถ่ายมามันไม่เวิร์คเพราะว่าคิดเนื้อต่อ ๆ ไปไม่ออกแล้วสมองมันตื้อไปหมด วันรุ่งขึ้นตอนเย็นก็เลยนัดกันไปถ่ายที่ใต้สะพานพุทธ พอไปแล้วก็ยังคิดเนื้อเรื่องไม่ค่อยออกอยู่ดี คิดแล้วมันก็ไม่เวิร์คไม่ค่อยเข้ากับเพลงสักเท่าไรนักและที่สำคัญดูไม่รู้เรื่องอีกด้วย จึงคิดสดแสดงสดมันซะเลย ทั้งคนในรถเมล์ แท็กซี่ คนที่เดินผ่านไปผ่านมา คนตัดต้นไม้ คนเก็บขยะ เด็กตัวเล็ก นักเรียนโรงเรียนอื่นต่างก็มองว่ามันทำอะไรของมันกันหว่า (อายสุด ๆ ครับแต่ก็ต้องทำใจเพื่อคะแนน) มีฉากนึงตอนสุดท้ายเลยขึ้นไปถ่ายบนสะพานอันนี้อับอายสุด ๆ เห็นอย่างโจ่งแจ้งไม่ต้องไปอายมันแล้วหน้าด้านมันซะเลย แล้วผลที่ได้ก็คืองานนี้แหละครับมาดูแล้วมันก็ฮาดี ฮาเพื่อนที่เป็นตัวเด่นในเรื่องที่ร้องเยอะสุด (มันชื่อสมบูรณ์) ถึงแม้อาจารย์จะให้แก้ไขก็เถอะแต่ผมก็ไม่แก้หรอกมันไม่ไหวจริง ๆ งานแบบนี้ – – …

ขอขอบคุณ youtube และวงThe Richman Toy